Net zoals in de GAXEX zal ook op de Econometrist geregeld het leven en werk van een beroemd wiskundige worden beschreven.
Dit keer zal het leven van Paul Erdős aan bod komen.

Paul Erdős (26 maart 1913 – 20 september 1996) was een excentrieke man, maar een van de meest productieve wiskundigen ooit. Hij heeft met meer dan 500 andere wiskundigen samengewerkt
en met ongeveer 1500 wiskundige artikelen heeft hij op vele vlakken een bijdrage geleverd aan de wiskunde. Ook is hij trots winnaar van de Wolfprijs voor wiskunde.
Erdős groeide op in een onrustige periode in Boedapest. Zijn familie was joods en hierdoor kwam hij al op jonge leeftijd in aanraking met onderdrukking door de fascistische regering in Hongarije. Zijn wiskundige talent leed hier echter zeker niet onder en op zijn vierde kon hij dan ook uit zijn hoofd, gegeven een leeftijd, berekenen hoeveel seconden iemand had geleefd.
Toen Erdős in 1934 zijn Ph.D. in wiskunde haalde verliet hij Hongarije en zijn familie om de onderdrukking in Hongarije te ontvluchten. In Manchester startte hij met een postdoctorale opleiding. Deze verhuizing naar Manchester wakkerde in Erdős een verlangen om te reizen aan en sindsdien trok hij dan ook de hele wereld rond als “dakloze”. Om bezittingen gaf hij niet veel en hij reisde dan ook met alleen een plastic zak en een half gevulde koffer in zijn handen.
Tijdens zijn reizen had Erdős de gewoonte bij een mede-wiskundige aan te bellen en zichzelf uit te nodigen met de woorden: “My brain is open.” Hij bleef hier dan een paar dagen slapen, ze werkten samen aan een wiskundig artikel en vervolgens vertrok hij weer naar een conferentie of de volgende wiskundige.
Erdős  heeft gedurende zijn reizen aan vele universiteiten gewerkt, van welke hij in totaal 15 eredoctoraten ontving, en is op vele conferenties geweest. Hij heeft tot aan zijn dood van conferentie naar conferentie gereisd. Hij eindigde zijn reis op een conferentie in Wenen, waar hij, na zo’n 2,6 miljard seconden te hebben geleefd, overleed. Zoals zijn grafschrift luidt stopte hij toen eindelijk met dommer worden.

Weddenschap

Erdős heeft een redelijke leeftijd bereikt, maar dat was niet af te zien aan zijn leefstijl. Hij was 19 uur per dag met de wiskunde bezig. Om dit vol te houden dronk hij een groot aantal liters koffie en begon hij op zijn achtenvijftigste met het gebruiken van amfetamine. Dit liet zijn vrienden niet onbezorgd en zij sloten een weddenschap met Erdős af. Hij zou een maand geen amfetamine gebruiken in ruil voor vijfhonderd euro. Erdős bleef een maand clean, inde de vijfhonderd euro, en begon vervolgens gewoon weer met gebruiken. Hij voegde er zelf nog als opmerking aan toe: “Ik ben dan wel vijfhonderd euro rijker, maar de wiskunde heeft een maand vertraging opgelopen”.

Erdősgetal

Dat het zeer merkwaardig was dat Erdős met zoveel mede-wiskundigen heeft samengewerkt blijkt uit het erdősgetal. Dit getal is niet als bijvoorbeeld het getal van Euler en wordt niet gebruikt in de wiskunde. Echter, het wordt wel in wiskundige kringen en conferenties gebruikt. Het getal duidt de “samenwerkingsafstand” tussen Erdős en een auteur van een wetenschappelijk artikel. Erdős zelf heeft erdősgetal 0, een wiskundige die met Erdős heeft gewerkt heeft erdősgetal 1, zijn co-auteur heeft erdősgetal 2, enzovoort. Om nog maar eens aan te duiden hoeveel werk deze man heeft verricht: Het gemiddelde erdősgetal van alle wiskundigen eind twintigste eeuw ligt onder de 5.

Dit artikel is geschreven door Yorick Wanders