Vanaf het moment dat ik in mijn eerste jaar hoorde dat het mogelijk was wist ik al dat ik op uitwisseling wilde. Lekker ver weg, in een compleet andere omgeving ontdekken hoe het studentenleven is op een ander stukje aarde. Het waarheen was me minder duidelijk, maar het vormde in eerste instantie al een goede motivatie om mijn propedeuse in het eerste jaar te halen.
Toen eenmaal de tijd daar was om te kiezen, kwam ik erachter dat dit waarschijnlijk voor een halfjaar vertraging zou zorgen, omdat de nodige Econometrie vakken vaak moeilijk te vinden zijn aan de buitenlandse universiteiten. Ik kan niet zeggen dat ik niet was gewaarschuwd, maar toch was het jammer.
Dit heb ik voor lief genomen en ik bedacht me dat ik dit half jaar aan vakken dan toch op een voor mij interessante manier wilde besteden. Namelijk, met vakken rondom machine learning, wat me persoonlijk heel erg trok. Deze vakken zijn aan de RUG pas in de master beschikbaar, maar aan veel universiteiten in het buitenland zijn het derde / vierde jaars vakken van informatica en/of wiskunde.
Ook leek het me leuk om naar een ontzettend hoog aangeschreven universiteit te gaan, waar men met zijn allen op een campus woont. Een beetje dat Amerikaanse. Azië trekt me als continent dan weer heel erg en dus ben ik uiteindelijk bij de Nanyang Technological University (NTU) in Singapore terecht gekomen. Na het nodige papierwerk vertrok ik in de zomer naar Azië om daar eerst een maandje te reizen alvorens in augustus (ze beginnen daar vroeg) in te checken bij de campus van NTU en me naar mijn toegewezen hal te begeven.
Op het NTU campus heeft iedereen een kamergenoot. De mijne was een olijke jongen uit Finland die Environmental Engineering studeert. We konden het samen goed vinden en binnen no time hadden we gezamenlijke vriendengroep bestaande uit mede uitwisselingsstudenten. Met de meeste Singaporeanen was het iets moeilijker om vrienden te worden. In Singapore worden de hallen verdeeld aan de hand van cijfer gemiddelden. Mijn kamergenoot en ik hadden het geluk om in Hall 15 te zitten waar de mensen met lage cijfers werden ingedeeld. De bewoners van Hall 15 waren namelijk regelmatig te porren voor een feestje.
Andere exchangees hadden het minder getroffen qua contact met Singaporeanen. Vooral in de “serieuzere” hallen was het moeilijk contact te maken met de locals heb ik vernomen van andere uitwisselingsstudenten. Het schoolsysteem in Singapore is ontzettend competitief en hoge cijfers halen staat centraal in de levens van de meeste lokale studenten. Alle cijfers worden gegeven aan de hand van de beruchte Bell curve. Dit betekent dat de cijfers een normale verdeling volgen, waarin de beste 5% bijvoorbeeld een A+ (tien) krijgt, de 10% daaronder een A (negen), enzovoort.
Dit heeft als gevolg dat de gemiddelde Singaporeaan ontzettend veel in de boeken zit. De bibliotheek zit, ook buiten tentamenperiodes, stampvol. Omdat cijfers relatief zijn aan de prestaties van anderen, zit men ook heel hard aan relatief makkelijke vakken en opdrachten te werken. Het gaat er niet zozeer om het vak te halen, maar het vak met minstens een negen te halen. Het is dan ook niet de norm dat men naast studeren nog lid is van studenten- of sportvereniging zoals in Nederland. Dit gebeurt wel, maar is vele malen zeldzamer.
Wat dan wel weer heel leuk is, is dat veel verenigingen openstaan voor uitwisselingsstudenten. Je kunt heel eenvoudig voor een halfjaartje lid worden en aangezien de voertaal in Singapore gewoon Engels is, kan je heel makkelijk aansluiten. De verenigingen worden gefinancierd vanuit de universiteit en zo kun je voor een prikje een half jaar rotsen beklimmen, boogschieten of windzeilen.
Ook kun je als uitwisselingsstudent meedoen aan een van de vele hackathons die worden georganiseerd. Dit zijn een soort wedstrijden die vanuit bedrijven worden georganiseerd, waarin je een bepaald product of service kunt uitvinden en presenteren. Winnaars krijgen geld, een stage of baan en/of kunnen aan de slag met een eigen start up, gefinancierd en al. Ik heb zelf in twee van dit soort events meegedaan met een teampje van uitwisselingsstudenten. En niet zonder succes! Zo waren we finalisten voor de Intel Invent 50 en mocht ik met mijn team onze uitvinding presenteren aan onder andere CXO’s van Intel en zelfs twee ministers uit de regering van Singapore, in de expo hal van het befaamde Marina Bay Sands hotel.
De minister van “Trade and Industry” doet alsof hij aandachtig aan het luisteren is.
Qua onderwijs zelf viel de universiteit me een beetje tegen. Het was zeker niet slecht, maar persoonlijk vond ik het onderdoen voor Econometrie op de RUG. Het niveau ligt lager en de vakken steken minder goed in elkaar. Misschien komt het omdat Econometrie op de RUG ijzersterk is als opleiding, maar ik had zelf meer verwacht van een universiteit die boven Yale staat in de internationale rankings.
Nou was de machine learning en data analysis stof zelf wel heel interessant. Bij machine learning en data analysis probeert men door middel van algoritmes vraagstukken op te lossen. Veel gebieden waarin het wordt gebruikt lijken op de vraagstukken waar je je met Econometrie mee bezighoudt, waardoor het extra interessant wordt als EOR student. De stof vormt een mooie aanvulling op de Econometrie kennis. Ik ben zeker tevreden met de keuze vakken te volgen die zich met machine learning bezighouden en zou het zeker aanraden aan anderen om (op uitwisseling) dit soort vakken te volgen.
Singapore staat bekend om zijn hoge positie in vele cost of living indices. Nou blijken de kosten van het levensonderhoud als student wonend op de campus wel mee te vallen. Mijn kosten voor de kamer waren ongeveer 270 euro per maand. Eten kan op de campus in een van de vele kantines, waar je voor minder dan 3 a 4 euro al een geweldige maaltijd op de kop kan tikken. Het aanbod aan eten doet een kantine als de Kapteynborg verbleken. Singapore is ontzettend multicultureel, met inwoners die roots hebben in China, India, Maleisië, Indonesië en vele andere landen in de regio. Hierdoor is er voor een liefhebber van elke verschillende keuken uit Azië wel wat wils. De enige grote misser was het zogenaamde “Westerse” eten op campus. Dit bestond letterlijk uit een bord spaghetti, kipnuggets en patat.
Alles buiten de basisbehoeften is in Singapore helaas wel heel prijzig. Een biertje kost al snel een euro of acht op een terras of in een club. Met uitgaan is het niet vreemd als je rond de twintig euro entree betaald om een club binnen te komen. Studenten kom je dan ook niet vaak tegen in het uitgaansleven. Het gevolg is dat er op de campus feestjes worden gegeven waar men dan ook de hele avond op de campus blijft (of totdat de security er een eind aan maakt). In de supermarkt betaal je nog steeds snel het vierdubbele voor een goudgele rakker, maar dit is alsnog zes euro goedkoper dan in een uitgaansgelegenheid.
In de omliggende landen gaat je geld een stuk langer mee en dus is Singapore een redelijk ideale bestemming voor uitwisselingsstudenten die van plan zijn om veel kleine reisjes te maken. Vluchten zijn ontzettend goedkoop. Je vliegt voor zo’n vijftig tot honderd euro al snel op een bestemming naar keuze in Zuid Oost Azië. Veel mensen gaan met dit als hoofddoel naar Singapore, dus het is ook erg eenvoudig om geschikte metgezellen te vinden om een dergelijk avontuur mee te maken. Mijn persoonlijk hoogtepunt: een vulkaan beklimmen in Indonesië die vervolgens op de weg terug naar beneden uitbarst, voor het eerst in zes jaar, om vervolgens lekker uit te rusten op het strand. Dit alles in een weekend tripje.
Zelf ambities om op uitwisseling te gaan? Ik kan het van harte aanraden. Ik vond de gehele ervaring het halfjaartje vertraging meer dan waard.
Een vulkaan uitbarsting meemaken kan ook van de bucket list.
Dit artikel is geschreven door Lasse Vuursteen
