Valencia is op veel vlakken een stereotypische Zuid-Europese stad: het weer is altijd prachtig, de cuisine is een aangename afwisseling van de stamppot en de kaassoufflé, de taxi naar het vliegveld kost een royale €8,- en er is gemiddeld een feestdag per week. Ook houdt de gemiddelde inwoner de deur voor je open als je ergens binnenkomt en maakt hij een praatje met je bij de groenteboer. Daarbij heeft Valencia een perfect openbaar-vervoersysteem waarin de metro’s op tijd komen en airconditioning hebben, een binnenstad met rijke historie en een tiental clubs die de Kokomo wat mij betreft in de schaduw stellen. Deze clubs worden alle gevuld door de meer dan 100.000 studenten die alleen al bij de twee grootste universiteiten studeren; Valencia is zoals Groningen een echte studentenstad! Je kunt dus wel raden hoe ik een semester in Valencia ervaren heb.
6 februari was mijn eerste dag uni en tevens mijn eerste dag in Valencia. Het was 20 graden en zonnig (waar het in Groningen 4 graden was) en iedereen droeg een lange broek en een trui. Bij de International Relations Office werd ik gelijk gepusht om te kijken bij de verschillende Erasmus kantoren waar er allemaal leuke activiteiten, goedkope simkaarten en handige tips & tricks op me zouden wachten en dat klopte ook nog eens. Op dag één werkte mijn 4g, had ik mijn eerste lessen in het Spaans achter de rug en speelde ik met een Slowaak voor €5 per persoon een beerpong toernooi met bijna honderd teams. Een bord paella de man was uiteraard inbegrepen in de prijs. Het was een goede introductie tot de mogelijkheden van een semester in Valencia.
Het is makkelijk te beredeneren hoe de colleges van 10:30 tot 21:00 in het Spaans de volgende dag waren, niet fantastisch. Er moest duidelijk ook gestudeerd worden, want de Universidad de Valencia biedt een wijd scala aan interessante vakken aan. Zo kon ik als student econometrie ook aanschuiven bij een vak over Zuid-Amerikaanse literatuur en bij een vak over pragmatiek toegepast op de Spaanse taal. Vakken in Spanje zijn enorm interactief: colleges worden gegeven aan klassen van minder dan 30 studenten, de professoren weten vaak alle namen van de aanwezigen en er is gedurende 16 weken vier uur per week per vak college. Er wordt door de meeste professoren ook wel degelijk verwacht dat je er bij bent, want jouw input tijdens de colleges wordt regelmatig meegenomen in de beoordeling. Daarbij was ik meer dan een beetje verrast toen ik in week 5 een “surprise test” kreeg! Mijn laatste onverwachte so was alweer een jaar of acht geleden, dus het “surprise effect” van de overhoring was tot mijn spijt erg geslaagd. Ik was ironisch genoeg voor die toets natuurlijk niet geslaagd. Gedurende de elf weken erna was het dus zaak om iets dichter bij de les te blijven.
Ik had het in de introductie al verklapt, maar er zitten daadwerkelijk 16 regionale- of nationale feestdagen in deze 16 collegeweken verwerkt; gemiddeld heb je als student écht een dag per studieweek vrij. In de regio zoeken ze regelmatig een excuus voor een feestje en dit merk je dagelijks op straat waar er soms groepen van tientallen mensen paella aan het maken zijn op open vuren terwijl ze met muziek aan een glas sangria drinken, maar dit merk je ook in de officiële feestdagen. Zo krijg je de donderdag voor Goede Vrijdag er gratis bij en worden er vijf vrije dagen ingepland voor het regionale feest Las Fallas. Las Fallas is een meerdaags evenement waar er enorme houten constructies worden gebouwd op honderden locaties in de stad. Deze zijn tot tientallen meters hoog en vertolken talrijke politieke standpunten, kritieken op de samenleving of andere meningen die de buurt graag de wereld in wil helpen. Van dinsdag tot en met zondag is het elke dag feest met vuurwerk en zijn er festivals op straat die dagenlang doorgaan (het verkeer is niet uitstekend georganiseerd gedurende deze dagen). Vervolgens worden de houten structuren op de zondag allemaal in brand gestoken, een waar spektakel. De Valenciaanse universiteiten rekenen ook de maandag als feestdag, omdat er in afgelopen jaren vaak niemand in staat bleek om naar college te gaan. Het is waar, de universiteit houdt rekening met de potentiële brakheid van studenten.
 

De verbranding van een kleine Falla met een grotere op de achtergrond

De stad is sowieso erg aantrekkelijk voor een divers studentenleven. Er is van alles te doen voor weinig of niets, beide wel- en niet studiegerelateerd. Professoren nodigen regelmatig collega’s van buitenlandse universiteiten uit en ze raden ook verschillende extra-curriculaire activiteiten aan die te maken hebben met de vakken: ons werd bijvoorbeeld een book signing van een Zuid-Amerikaanse auteur aangeraden van wie we vervolgens een boek besproken hebben in de klas. Buiten de uni om zijn er meerdere plekken waar je salsa lessen kunt volgen als je daarna een drankje bij hen afneemt, zijn er gratis volleybalnetten, -velden en -ballen te leen op het strand, zijn er tientallen basketbalvelden in de stad en heb je vele gratis fitness faciliteiten in het prachtige Turia park dat door de hele stad loopt. De dagen zijn dus makkelijk te vullen in Valencia, maar een semester is kort en er moet ook gestudeerd worden.

Zeker in het tweede semester begint het rond de tentamenperiode in Valencia erg warm te worden. Zodoende is gedurende de maand mei en juni de universiteitsbibliotheek 24 uur per dag geopend. Zo kunnen studenten ook ‘s nachts studeren wanneer het minder warm is en wordt er een extra probleem getackeld: er zijn meer studenten dan studieplekken in de stad. Ik heb de tentamenperiode als een stuk minder stressvol ervaren dan in Groningen, want je kunt lekker, gezellig en heel goedkoop eten bij de cafetaria van de universiteit en ik ging regelmatig voor een pauze naar het strand voor een potje volleybal: het is minder dan tien minuten fietsen en er zijn altijd mensen om tegen te spelen, dus het is mogelijk om in minder dan een uur weer terug bij je studieplek te zijn. Verder duurt de tentamenperiode 4 weken, waardoor er redelijk veel tijd tussen tentamens in kan zitten.

Na de tentamens wordt er natuurlijk uitgebreid feest gevierd en mocht je eenzelfde semester in Valencia studeren, dan raad ik je aan om een paar plaatsen in de regio te bezoeken. In een radius van 150 kilometer van de stad zijn er meerdere natuurparken, hotsprings, historische bezienswaardigheden, afgelegen stranden en prachtige hikes. Tijdens een weekend met weinig te doen in de stad zijn deze dus ook makkelijk te bereiken.

Het kasteel van Xátiva nog geen 70 kilometer van Valencia

Al met al kun je jezelf in Valencia gemakkelijk verzekeren van een paar erg leuke maanden. Er is ongelofelijk veel te doen in de stad en in de buurt en de universiteit heeft voor ieder wat wils. Daarbij kun je met een Erasmusbeurs al gemakkelijk de huur betalen en kun je ook buiten de schaarse VESTING Borrels een biertje in de kroeg vinden voor 50 cent. Het is daar dus wel degelijk leven als een god voor een appel en een ei.

Dit artikel is geschreven door Wouter Nientker