Nog voordat er op vrijdag 22 april op het station werd verzameld en de laatste neon-gele hardloopshirts aan de VESTING Deelnemers werden uitgedeeld, had de SC de eerste ice alweer getrokken. De toon was gezet.
Met tassen rammelend van glazen flessen, stapten alle deelnemers in de trein en werd er afgereisd naar de campus van de universiteit van Twente. Ondanks de dramatische weersvoorspellingen konden we zelfs in Enschede nog genieten van een zonnetje tijdens de tenten opzetten. Het hele weekend zouden we hier verblijven, tussen de andere Groningse verenigingen en vlak naast de hardste hardstyle-speaker van de hele campus. Super.
De Sport Commissie verzorgde een heerlijke koolhydraat-rijke pastasalade waarna om zeven uur de eerste hardlopers al vertrokken. De negen lopers gingen samen met de chauffeur in het busje richting Nijmegen. Hier startte Aranka om klokslag 00:15 om de eerste meters van de Batavierenrace 2016 voor VESTING neer te zetten. Ondertussen zocht een aantal niet-nachtlopers hun tent op, om hier verkleumend van de kou een paar uurtjes slaap te pakken. Anderen (lees: ondergetekende en de harde kern) zochten de legendarische Vestingbar op. Deze bar heeft niks met onze vereniging VESTING te maken – maar is wel enorm populair onder ons. We moesten en zouden iets brassen (dat was misschien nog wel belangrijker dan die kilometers die gelopen moesten worden). Posters en bierviltjes waren nog te doen. Echter zocht Tamar het hogerop. Ze begon met een hele moeilijke zoektocht naar de minst lelijke barman en vond deze na lang zoeken. De eerste woorden werden gewisseld, telefoonnummers genoteerd en toen leek het vast te staan: als barman Benno klaar was met zijn dienst, mocht Tamar zijn werk outfit hebben (rode polo met Vestingbar erop). Terminale Tammo toch.
Ondanks een drastisch technisch probleem a.k.a. een kapotte fiets, heeft de nachtploeg prachtige tijden neer gezet. Sommigen zelfs zonder te trainen! De commissie- en bestuursleden die nog op de campus waren hebben gezorgd voor een nieuwe fiets die klaar zou staan bij de start van de ochtendploeg in Ulft. De ochtendlopers werden om 03:00 vrolijk door ondergetekende én keiharde hardstyle-muziek van de buren gewekt, waarna zij een klein uur later in overvolle tourbussen richting Ulft vertrokken. Tegen het eind van de ochtend arriveerde de nachtlopers terug op de camping, had iedereen minimale slaap gepakt en had Tamar nog steeds niet Benno’s shirt te pakken. Gelukkig begon de zon weer te schijnen en de vogeltjes te fluiten, en was het tijd voor de middagploeg om op te staan en niet veel later te vertrekken richting Barchem.
De zaterdag verliep relaxed; iedereen deed waar hij of zij zin in had. Er werd geslapen, gechilld, uitgebreid gedoucht en gegeten en zelfs massages zijn genomen. Weer konden we af en toe genieten van een zonnetje! De kleine regenbuien tussendoor waren een goede reden om op het luchtbed wat rust te pakken. Tegen vijf uur kwam de ochtendploeg terug en werden onze kansen ingeschat. Af en toe stonden we nog vrij hoog in het klassement, maar aartsrivaal EBF deed het helaas ook heel goed. Later zou blijken dat wij 194e van de 350 zijn geëindigd, een aantal plekken onder EBF. Noortje en Max hadden de taak om de laatste etappe te lopen. Dit is een speciale etappe die begint in het centrum van Enschede. Noortje startte om 17:10 en om 17:30 mocht Max zijn eerste Bata-stappen zetten. Het laatste stukje was voor beiden een rondje om het grote sportveld op de campus. Door af en toe wat regen zag Ruth dé mogelijkheid om van de VESTING Paraplu’s af te komen, en hierdoor stond VESTING als een groene gedaante onze laatste lopers aan te moedigen. Noortje shinede in haar Minnie Mouse pakje en arme Max heeft de laatste meters met een ice fles in zijn handen gelopen. Na de finish werd die ook steady getrokken. Lekker Max!
Nu het lopen erop zat, werd het hoog tijd voor iets waar we allemaal goed in zijn: feesten. Onder het genot van heerlijke pizza’s werden de eerste biertjes weer gedronken en de eerste spelletjes weer gespeeld. Op tijd vertrokken we met z’n allen richting de grote feesttenten om het grootste studentenfeest van de Benelux te bezoeken. Op een magische manier belandden we nog met z’n allen in een kleedkamer en op een nog magischere manier bleven we nog vrij lang bij elkaar op het feest. Tot in de late uurtjes werd er doorgefeest, wat de dag erna aan alle hoofdjes te zien was. In een rap tempo werd er ’s ochtends vroeg aangekleed, opgeruimd en ontbeten waarna we met z’n allen richting Groningen vertrokken. Als voorzitter van de Sport Commissie kijk ikterug op een ontzettend mooi weekend dat zeker niet gelukt was zonder alle enthousiaste deelnemers – bedankt! Hakuna maBATA!
Dit artikel is geschreven door Lara van Steen
