Zoals elk jaar verzamelden de eerstejaarsstudenten econometrie zich op vrijdagochtend voor het station van Groningen. Dit jaar staat het introductieweekend in het teken van de Olympische Spelen, met als spelers de eerstejaars econometristen. Na een kort busreisje afdalend naar het zuiden kwamen de kersverse VESTING Leden aan in Lievelde, alwaar het weekend van start ging, de Spelen konden beginnen.
Zodra het startschot gelost was, barstte de strijd los. Alle landen probeerden koste wat het kost elkaars achternaam uit hun hoofd te leren, sporten uit te beelden, rupsen te vormen en voordat we het wisten bevonden we ons in een sportteam dat gebouwd was op een ijzersterke cohesie. Het eerste statement was gemaakt: econometristen zijn gedreven. Na deze intense middag was het vijf uur. De allereerste Fifty Cent Shop aanwinsten en biertjes werden gekocht. Na een heerlijk diner, dat met liefde werd gekookt door Lara en Max, begon de tweede onofficiële spelronde, bestaande uit: driemannen, mexen en kingsen. Wederom bleek de strijdlust aanwezig te zijn onder de econometristen. De groepsband leek echter wat afgezwakt toen uitbundig werd gejuicht wanneer een landgenoot tot drieman werd verkozen.
Ondertussen waren dit niet de enige wedstrijden die The Olympic Games voor ons in petto had. Ook dit jaar werd Gotcha weer gespeeld. Je denkt even een leuk praatje te maken met iemand die je net hebt leren kennen, maar niets is minder waar. Zodra jij jouw verboden woord zegt en er “Gotcha!” naar je wordt geroepen, zag je in dat op elk moment overwinningen konden worden behaald tijdens dit weekend.
‘s Avonds werd de vossenjacht gespeeld, wat niet veel later ook een spooktocht bleek te zijn. Het was echter niet helemaal duidelijk of de spoken nou meer van elkaar schrokken of dat ze anderen lieten schrikken. Na veel lastige raadsels opgelost te hebben kwamen er wat groepjes aan bij de vissende mannen. Nee, zij hadden geen raadsel en ja, we verstoorden hun viswedstrijd nogal. Maar de overwinning was dan eindelijk daar zodra de grote ijzeren trap, die naar het einde van de vossenjacht leidde, was bereikt.
Toen we terugkwamen werd er nog lekker wat gedronken, wat de optimale voorbereiding bleek te zijn voor de ochtendgymnastiek van de volgende dag. Na tien rondjes over het grasveld in hoog tempo, concludeerde iedereen dat het bier van de vorige avond wel weer verbrand was. Gelukkig konden we weer even lekker gaan zitten en luisteren naar de praatjes van Van der Vlerk, Mechteld en Heijnen. Ook de commissies gingen nu aan de slag en dat had effect. Met hun overtuigende speeches en reclame wisten zij het voor elkaar te krijgen een overvloed aan aanmeldingen te krijgen voor de MC, AC, SC en de MMC.
Steven
Hierna waren we min of meer uitgerust en dus konden de spelen hervat worden. Dit begon met een bloedstollende race op de stormbaan. Het blind voetballen, wat ook tot de sporten van de Olympische Spelen werd erkend, was nog een dingetje aangezien David op pijnlijke wijze werd uitgeschakeld: de eerste geblesseerde speler moest de Olympische Spelen verlaten. De overige wedstrijden werden gespeeld op de buikglijbaan en blind volleyballen behoorde ook tot het tournament.
Indy en Laurens
Originaliteit, ver te zoeken bij deze wiskunde knobbels zou je denken, maar tijdens de bonte avond hebben we ons wel even bewezen. Na drie keer achter elkaar de limbo dans gedaan te hebben en een act aanschouwd te hebben waarbij mensen naar voren werden geroepen, werd er namelijk het zelfgeschreven VESTING Lied gezongen gevolgd door een intense rapbattle. Allemaal heel leuk voor de landen, maar het werd nu toch echt tijd dat de IWC en het bestuur van VESTING elkaar eens lekker voor schut zetten. Een boze IWC, boos is nog zacht uitgedrukt, over de kleur geel voor hun truien (dit kan toch echt niet) had een thema gevonden. Gele shotjes, bananen en levend zeeslag maakten het niet makkelijk voor het VESTING Bestuur. Zijzelf wisten echter ook raad met IWC en legden hun avonturen op de meest legendarische foto’s vast, vergeet het gezicht van Ruth onder de pindakaas vooral niet. De avond werd weer gezellig afgesloten en het ritme bleek er al lekker in te zitten, niemand was nog moe en er werd weer goed gedronken. Hierdoor kregen een paar mensen honger en wat is er dan logischer dan dat er spontaan tosti’s worden gemaakt.
Lidewij, Ilse, Britt, Tom, Lotte, Dennis, Jorrit
Om het kamp, dat helaas al weer aan een einde was gekomen, traditioneel en een tikkeltje economisch af te sluiten werd de jaarlijkse VESTING Veiling gehouden. In een hoog tempo werden broden, pakken kaas, ham, potten jam, curry, mayonaise en melk geveild, waardoor iedereen voor de komende week was voorzien. Niet alleen boden we voor onszelf, nee de econometristen zijn dan ook wel weer zo sociaal om een paar hagelslagpakken voor degene naast zich te bemachtigen (wel even zelf betalen natuurlijk).
Na een ontspannen reis terug, waarbij niemand zich nog kon voorstellen dat we morgen na maanden vrijheid toch echt in de collegebanken zouden zitten, ging een deel van de groep nog eten bij Napoli, omdat ze nog lang geen genoeg van VESTING hadden. Dat is maar goed ook, want komend jaar zal VESTING een grote rol gaan spelen in het leven van de Groningse econometristen. Het introductieweekend was het begin van een nieuw jaar VESTING Leden, waarbij nu al veel actieve leden zijn en mede dankzij het kamp de sfeer er al lekker in zit!
Dit artikel is geschreven door Anne Dumoulin
